Pianist/Componist Álvaro Torres is een aankomend talent in de creatieve jazzscene van New York. Zijn leven is gevormd door een internationaal traject dat hem voerde langs diverse plaatsen zoals Kathmandu, Barcelona, Kopenhagen en Berlijn en dat heeft invloed gehad op zijn muziek. Sinds zijn debuut in 2019 met Specious Present heeft hij nog drie albums gemaakt onder eigen naam op labels als Sunnyside Records en Fresh Sound New Talent. Zijn muziek is een mengvorm van post-bop en improvisatie met elementen van Spaanse folklore en zijn klassieke muzikale achtergrond en ook musici als Ornette Coleman, Paul Bley, Brahms en Isaac Albéniz.

Torres, geboren in Madrid, begon een klassieke piano studie, in 2012 vertrok hij naar Nepal om les te geven aan de Kathman du Jazz Conservatory in samenwerking met Hindoestaanse muzikanten. Dat had tot gevolg dat hij een stage kreeg om te studeren aan het Conservatori del Liceu in Barcelona en hij wordt deelgenoot in een uitwisselingsprogramma met de University of North Texas.

Om een lang verhaal wat korter te houden, hij maakte een trio album in 2018 “A Dreadful Place” met Ines Kolberitsch en Santiago Sandoral en in 2020 won hij een full scholarship om te studeren aan de Manhattan School of Music waar hij zijn studie Masters in Jazz afrondde. Op dit album is Torres te horen met contrabassist John Hébert en meester drummer Barry Altchul, voorwaar een droom trio. Alle nummers werden geschreven door Álvaro, alleen “Celia” is van Bud Powell. “Old and New” is het openingsnummer dat begint met wat vette bas akkoorden en het kenmerkende geluid van Altchul die met een likje hier en een tikje daar zorgt voor een stimulerende achtergrond waartegen Torres zijn fluwelen klanken tevoorschijn kan toveren.

Betoverende muziek die zich voortzet gedurende alle acht composities. In het titelnummer “Iris” dat in een adembenemend tempo voorbij raast is het weerom genieten geblazen van alle fills en breaks van Barry, een echte slagwerker in de ware betekenis van het woord. Bud Powell, ook wel de Charlie Parker van de piano genoemd gezien zijn belangrijke rol in de ontwikkeling van de Bop muziek, was een van de eerste jazzpianisten waar ik voor viel, dus de compositie “Celia” valt bij mij in goede aarde, zeker de uitstekende versie van Torres en zijn trio, top !

Jan van Leersum.